เกมที่เอติฮัด สเตเดี้ยม คืนนี้เดอะค็อปก็คงจะเฝ้ารอดูและส่งเสียงเชียร์ขุนพลของพวกเขากันเต็มเสียง
จะเต็มเสียงตลอด 90 นาทีไหมก็อาจขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ถ้าสถานการณ์เป็นใจ เสียงอื้ออึงแห่งความภาคภูมิก็คงกึกก้อง.. ยาวนาน
มันยังไม่ใช่เกมตัดสินแชมป์หรอกครับ ถ้าลิเวอร์พูลชนะก็ไม่ได้หมายความว่าเป็นแชมป์แน่ หรือหากแมนเชสเตอร์ ซิตี้ เป็นฝ่ายได้สามคะแนนก็ใช่ว่าการชิงชัยจะสิ้นสุดลงเช่นกัน
ผมไม่เคยเชื่ออย่างนั้น ฟุตบอลพรีเมียร์ลีกทุกทีมเตะเท่ากันหมดที่ 38 เกม ชนะทีมใหญ่แต่ไปแพ้ทีมเล็กมีค่าเท่ากับชนะทีมเล็กแล้วไปแพ้ทีมใหญ่ เพราะในแง่ของการต่อสู้ มันคือ 3 คะแนนจากสองเกมเหมือนกัน
เพียงแต่ชัยชนะที่เกิดขึ้นในเกมนี้จะทำให้คุณมีโอกาสมากขึ้น ถ้าแมนฯ ซิตี้ชนะ ทีมเรือใบสีฟ้าก็จะมีโอกาสมากขึ้น ถ้าลิเวอร์พูลชนะ ทีมหงส์แดงก็จะมีโอกาสยิ่งกว่าเดิม แต่คุณยังต้องเต็มที่และมีสมาธิกับทุกเกมที่เหลืออยู่จนกว่าจะเข้าเส้นชัยอยู่ดี
(http://static.siamsport.co.th/files/images/gettyimages-1344603326-594x594.jpg)
เกมนี้ไม่ได้ตัดสินแชมป์ แค่อาจทำให้เราได้เห็นภาพของแชมป์ชัดขึ้น แต่มันยังไม่จบ สงครามจะยังไม่จบแน่
กระนั้นคุณค่าและความหมายของมันก็คือนี่เป็นการพบกันระหว่างสองทีมที่ดีที่สุดจริงๆ ในเวลานี้
มาตรฐานที่ทั้งแมนเชสเตอร์ ซิตี้ และ ลิเวอร์พูล สร้างขึ้นมาตลอด 3-4 ปีหลังนั้นสูงกว่าทีมอื่นๆ ร่วมลีก คล้ายเป็นบันไดที่ไต่ขึ้นไปอีกระดับ
สำหรับแฟนบอลลิเวอร์พูลแล้ว เรื่องนี้มองได้สองแบบอยู่เหมือนกันนะครับ
หนึ่งคือถ้าไม่มีซิตี้สักทีม พวกเขาจะไปถึงไหนแล้ว
แชมป์ลีกสมัยที่ 20 หรืออาจจะมากกว่านั้น? แน่นอนรวมถึงอุปสรรคขัดขวางเส้นทางสู่แชมป์ในฤดูกาลนี้
ถ้าไม่มีซิตี้สักทีม มันก็คงจะสบายกว่านี้สำหรับมาตรฐานที่ เจอร์เก้น คล็อปป์ ทำไว้ให้
ปัญหาก็คือมันเป็นคำว่าถ้า.. และคำว่าถ้านี่แหละที่เป็นที่มาของมุมมองอีกด้านหนึ่ง
(http://static.siamsport.co.th/files/images/gettyimages-1235672639-594x594.jpg)
บางครั้งการมีคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อหรือเก่งกว่านั้นไม่ใช่อุปสรรค ตรงกันข้ามเลยมันกลับเป็นคุณประโยชน์ต่อคุณ เพราะมันกระตุ้นคุณ ผลักดันคุณให้ต้องเก่งขึ้นไปอีก
ถ้าคุณไม่มีคู่แข่ง คุณจะหยุดอยู่กับที่ และถ้าคุณไม่มีคู่ต่อสู้ระดับแมนเชสเตอร์ ซิตี้ คุณกลับอาจไม่ได้เป็นลิเวอร์พูลอย่างที่เห็นในวันนี้ก็ได้
การเป็นคู่ปรับที่แย่งชิงความสำเร็จกันแบบทีต่อที เกมต่อเกม วันต่อวัน อย่างที่ แมนเชสเตอร์ ซิตี้ กับ ลิเวอร์พูล ทำมาตลอด 3-4 ปีหลังนั้นคือการผลักดันซึ่งกันและกัน
เป็นประโยชน์สูงสุดสำหรับทั้งสองทีมที่ต่างก็มีความพร้อม พร้อมทั้งเรื่องในสนามและเรื่องนอกสนาม พร้อมด้วยบุคลากรล้ำค่า แนวคิดและทัศนคติที่เป็นเลิศ แม้จะด้วยแนวทางการบริหารที่แตกต่างกัน
ซิตี้และลิเวอร์พูลยกระดับล้ำหน้าทีมอื่นๆ ขึ้นไปอีกในช่วง 3-4 ปีที่ผ่านมาก็เพราะความเข้มข้นของการขับเคี่ยวกันนี้ เป๊ป กวาร์ดิโอล่า ก็ต้องพยายามเอาชนะ เจอร์เก้น คล็อปป์ ให้ได้เช่นเดียวกับที่ คล็อปป์ เองก็ต้องโค่นเป๊ปให้ลง
(http://static.siamsport.co.th/files/images/gettyimages-1236127034-594x594(2).jpg)
ถ้าต้องการพาทีมของเขาขึ้นไปเป็นเบอร์หนึ่ง
ถ้าโค่นแมนเชสเตอร์ ซิตี้ไม่ได้ คุณจะเป็นที่หนึ่งได้อย่างไร
ถ้าไม่มีแมนเชสเตอร์ ซิตี้ ลิเวอร์พูลจะพัฒนาตัวเองอย่างก้าวกระโดดได้ขนาดนี้ไหม
อาจจะใช่.. หรืออาจจะไม่ใช่ก็ได้
เกมที่เอติฮัด สเตเดี้ยมคืนนี้มีความหมายอย่างมหาศาล มันเป็นเกมหกคะแนนอย่างที่ใครๆ ว่ากันนั่นแหละครับ แต่ยิ่งกว่านั้นมันเป็นเหมือนเกมสัญลักษณ์ที่สะท้อนบอกว่าผมสู้คุณได้น่า ไม่มีกลัวเลย
เพราะฉะนั้น ไม่ว่าจะมั่นใจหรือไม่มั่นใจว่าจะชนะ.. เกมที่เอติฮัด สเตเดี้ยม คืนนี้เดอะค็อปก็จะเฝ้ารอดูและส่งเสียงเชียร์ขุนพลของพวกเขากันเต็มเสียง สมหวังหรือผิดหวังไม่รู้หรอก แต่ผมพร้อมจะขึ้นไปเป็นจ่าฝูงแทนคุณนะ
อย่าพลาดมาก็แล้วกัน